Ołtarz główny pw. Zaśnięcia Matki Bożej

Czas powstania 1808-19
1873
Styl klasycyzm
neorenesans
Autor nieznany
Ignacy Markiewicz

Mimo gotyckiego stylu budynku, Ignacy Markiewicz tak zadbał o detale, by przebudowany w XIX w. ołtarz główny wpasował się w smukłość i surowy majestat kościoła farnego. Tak oto odwiedzających wita dziewięciometrowy ołtarz pw. Zaśnięcia Matki Boskiej i św. Jakuba. Od 1910 roku o polichromiach czarnych, wcześniej białych. Posiada cztery złote kolumny w stylu korynckim. Środek zajmuje prostokątna wnęka zdobiona złotą kokardą, która nieznacznie opisuje ramy obrazu z przedstawieniem Zaśnięcia Matki Boskiej (wraz z Męczeństwem św. Jakuba w zasuwie). Pośród kolumn święci biskupi, nad nimi ozdoba ze skrzyżowanych miecza, księgi i sznura z chwostem. Belkowanie zwieńczone zostało liśćmi akantu oraz rozetami. W górnej części znajduje się obraz Ecce Homo. Ponad nim umieszczono trójkątny szczyt wypełniony Okiem Opatrzności, po bokach aniołki. Na gzymsie ustawieni zostali św. Paweł i św. Piotr. Tabernakulum wykonane zostało ze złoconego drewna.