Syntetyczny opis zabytku

Kościół pochodzi z XIV wieku, jest cennym przykładem gotyckiej architektury sakralnej z późniejszymi elementami renesansowymi i barokowymi. W 1467 roku przy ścianie południowej nawy dobudowano kaplicę, która w 1658 roku została ponownie erygowana i dedykowana tytułem Świętego Krzyża Na początku XVI wieku z fundacji królowej Bony znacznie wydłużono prezbiterium, które wraz z nawą otrzymało nowe sklepienia – kolebkowe z lunetami, zdobione gwiaździstymi żebrowaniami. Pierwotnie prezbiterium było niższe, przykryte płaskim stropem, o czym świadczą ślady dawnego szczytu z ceglanymi laskowaniami. Nawa główna zachowała swoją początkową wysokość, a jedynie zmienił się w niej strop, który pierwotnie był prosty, drewniany, na co wskazują zachowane na strychu otwory moculcowe.
W XVI w. jedno z pomieszczeń ceglanej wieży farnej o wysokości 54,9 metra służyło jako archiwum. Aktualnie ta część świątyni jest pokryta barokowym hełmem z latarnią, którą widać już na sztychu wydanym przez Pufendorfa w 1657 roku. Na wysokości ostatniego piętra widoczne są arkadowe blendy,natomiast na niższych piętrach znajdują się strzelnice oraz okna o kształcie ostrołukowym i zaokrąglonym.
W 1674 roku rozpoczęto budowę kaplicy umiejscowionej od strony północnej, przylegającej do nawy głównej. W ostatnich latach wykonywane były prace konserwatorskie ceglanego lica wieży kościelnej, szczytu schodkowego, szkarp i sterczyn oraz pierwszy etap wzmocnienia posadowienia.